Snelwegfoto’s voor fiscus onbruikbaar

Big brother. De politie gebruikt camera´s met Automatic Number Plate Recognition (ANPR). Daarmee kunnen per uur duizenden kentekens herkend en vergeleken worden. De Belastingdienst gebruikte die gegevens ook. De gegevens werden rechtstreeks naar de Belastingdienst gestuurd. De computers van de Belastingdienst selecteerden de gegevens die van belang konden zijn voor de belastingheffing, bijvoorbeeld alles over de kentekens van auto’s waarvoor een verklaring geen privégebruik was ingeleverd. De overige gegevens werden vernietigd.

Onbevoegd. Er is lang over geprocedeerd, over nagedacht en geschreven, maar nu is de kogel door de kerk. Dit systematisch verzamelen, bewerken en jarenlang bewaren van gegevens door de Belastingdienst is niet toegestaan. Er ontbreekt een wettelijke basis voor. Zowel onze grondwet als het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens eisen een wettelijke basis voor dit soort inmengingen in het privéleven van personen en die wettelijke basis is er niet, aldus de Hoge Raad in een drietal arresten, 24.02.2017 (HR:2017:286, 287 en 288) .

Wat kunt u hiermee? Afgewikkelde discussies worden niet heropend. Is de bezwaar- of beroepstermijn van een aanslag verstreken, dan blijft die aanslag in stand. Bent u nu in discussie met de Belastingdienst over het privérijden, dan kunt u zich uiteraard wel beroepen op deze rechtspraak. De inspecteur mag niet langer met behulp van die ANPR-gegevens bewijzen dat een rittenregistratie niet deugt. Let op. De inspecteur kan natuurlijk proberen het op andere manieren te bewijzen. Denk aan de kilometerstanden die op onderhoudsnota’s staan, vergelijking met uw zakelijke agenda, enzovoort. Het is nu voor de Belastingdienst minder gemakkelijk om rittenregistraties te controleren, maar niet onmogelijk. Let op. Knoeien met de rittenregistratie wordt ook nog eens fors beboet.

Toekomst. Te verwachten valt dat er een wetsvoorstel komt om de ANPR-camera’s ook te laten gebruiken door de Belastingdienst. Maar dat kan alleen voor de toekomst gelden, niet meer voor het verleden.