Onlineborrel wel belast maar kantineborrel niet?

Vrije ruimte

Over eenzelfde bedrijfsborrel in de kantine met een portie bitterballen hoeft geen belasting te worden betaald. En de kosten die daar worden gemaakt gaan ook niet af van de zogeheten vrije ruimte in de werkkostenregeling (WKR). Dat is het percentage van de totale loonsom dat werkgevers belastingvrij aan hun werknemers mogen geven, schrijft het FD.

Dat kan overigens in geld of natura zijn. Een baas kan er wel voor kiezen om voor gemaakte kosten gebruik te maken van de vrije ruimte. Maar als die al volledig wordt gebruikt voor andere zaken, moet de werkgever als eindloonheffing 80% belasting betalen over de uitgaven voor de borrel.

Te ingewikkeld

Vanwege de complexiteit heeft de fiscus onlangs helderheid verschaft op het gebied van de onlinebedrijfsborrels. Er bestaat een uitzondering waarbij de borrel toch onbelast blijft binnen de WKR. De uitleg hiervoor is te omvangrijk om binnen dit artikel te omschrijven. Dat geldt overigens voor allerlei zaken rondom de ingewikkelde WKR. Met de vele begrippen en termen is de regeling enkel voor experts behapbaar.

Daar zijn er overigens niet veel van. Dat blijkt uit een evaluatie van de regeling uit 2018. Toen kwam naar voren dat werkgevers grote moeite hebben met het begrijpen van begrippen als ‘gerichte vrijstellingen’, ‘noodzakelijkheidscriterium’, ‘nihilwaarderingen’, ‘gebruikelijkheidstoets’ en ‘eindheffing’. Dit terwijl het een belangrijke regeling is waarmee werkgevers een veelvoud aan keuzes te moeten maken.

Wc-papier als beloning

Maar waarom wordt de bedrijfsborrel in het bedrijfspand niet als beloning gezien en de onlineborrel buiten het pand wel? Dat komt doordat zaken die worden verstrekt op het werk, net als vele andere zaken een uitzondering in de WKR vormt. Volgens Frank Werger, specialist loonbelasting en premieheffingen bij accountants- en adviesorganisatie BDO en verbonden aan de Erasmus Universiteit Rotterdam, zijn er goede redenen om over verstrekkingen op het werk geen belasting te heffen.

‘Een collega van mij maakte in de begintijd de grap dat zonder deze vrijstelling ook bezoek aan de wc zou moeten worden belast als onderdeel van de beloning. Werkgevers zorgen voor wc-papier en water om door te spoelen. Dat is een voordeel, dus loon.’

Parkeren op kosten van de baas

Een goed voorbeeld van het onderscheid zijn parkeerplaatsen. Als parkeerplaatsen zich op het terrein van het bedrijf bevinden, kan een werkgever deze belastingvrij beschikbaar stellen aan werknemers. Als de werknemers gebruik moeten maken van parkeerplaatsen die zich elders bevinden geldt het parkeerabonnement wel als loon volgens de fiscus. En daarover moet belasting worden betaald zodra het boven de 19 cent per kilometer uitstijgt.

Volgens Werger zit de grote fout in het feit dat alles wat werknemers van hun baas krijgen als loon wordt beschouwd en dus belastbaar is. De vrije ruimte moet alle scherpe kantjes van het loonbegrip afhalen zodat niet elk voordeel voor de werknemer wordt belast.

Steeds meer uitzonderingen

Voordat de regeling werd ingevoerd sprak men over percentages rond de 4% van de loonsom als vrije ruimte. Daar was bij de initiële invoering in 2011 weinig van over met de 1,4%, toen regeling was toen echter nog optioneel. De eerste uitzonderingen hadden hun weg gevonden naar de regeling en verkleinden de vrije ruimte. Volgens Werger is dat omdat alles in Den Haag budgettair neutraal moet. Toen de WKR verplicht werd, in 2015, was de vrije ruimte gekrompen tot 1,2%.

De hoeveel vrijstellingen stijgt. Als er maar voldoende discussie ontstaat komt er een uitzondering bij. Soms begrijpelijk, soms ook niet, vindt de e partner bij BDO. Vanaf dit jaar mogen werkgevers de kosten voor de aanvraag van een verklaring omtrent gedrag (VOG) onbelast vergoeden bijvoorbeeld. Daar is niets op tegen stelt de fiscalist. Vaak is het de overheid die vraagt om zo’n verklaring. bron:nextens